اشعار 2

ميلاد حضرت علی (ع)  ـ شعر اول :

امشب شب ولادت مولای ما علی است ........ سلطان دين و دل، شه ارض و سماء علی است

با گوش دل شنو که به يمن قدوم او .............. تسبيح اهل هر دو جهان ذکر يا علی است

دريای علم و معرفت و عشق و بندگی ....... سرچشمه کرامت بی منتها علی است

سالار صحنه های نبرد و امير حق ................ آموزگار واقعهء نينوا علی است

ای آنکه دل شکسته ای از جور روزگار ............... بر هر بلا و رنج و مصيبت دوا علی است

زين در کجا روی که نيابی به هيچ روی ........ بهتر از آن سرای که صاحب سرا علی است

دست نيازت ار ز سر صدق شد بلند ......... آن کس که بی دريغ نمايد روا علی است

ای مدعی تو غره به طاعات خويش و من ............. دارم اميد آنکه شفيع همه علی است

********************

شعر دوم :

ز عهدهء که برآيد بجز خدای علی ............ که گويد آنچه بود در خور ثنای علی

نگر به چشم بصيرت که جمله موجودات ................... نشسته اند سر سفره عطای علی

نبود لطف و صفايی به بوستان وجود ............. نگشته بود اگر جلوه گر صفای علی

چو بلبلان چمن نغمه سر دهند به باغ ................. رسد به گوش زهر پرده ای نوای علی

به نحوه ای که سزاوار طاعت است خدا ............. نکرده است کسی طاعتش سوای علی

هر آنچه داشت علی داد از برای خدا ............. هر آنچه هست خدا را بود برای علی

سزد که سايه به خورشيد محشر اندازد ............... به هر سری که فتد سايه هوای علی

اگر رضای خدا را طلب کنی هشدار .............. رضای حق نبود جز که در رضای علی

رسانده ای به يقين دست خود به حبل الله ................. به چنگ آری اگر دامن ولای علی

برای گفتن مدحش زيان گويايی ................... هميشه می طلبد بنده از خدای علی

(التماس دعا