دهه اول محرم

 أَلسَّلامُ عَلَيْك َ يا مَوْلاىَ  وَ  عَلَى  الْمَلآ ئِكَةِ  الْمُرَفْرِفينَ  حَوْلَ  قُبَّتِك َ ، الْحافّينَ  بِتُرْبَتِك

سلام برتو اى مولاى من و برفرشتـگانى كه بر گِـردِ بارگاه تو پَر مى كِشند ، و اطرافِ تُربتـت اجتماع كرده اند

 أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ناغاهُ فِي الْمَهْدِ ميكآئيلُ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ نُكِثَتْ ذِمَّـتُهُ

سلام بر آن كسى كه ميكائيل در گهواره با او تكلّم مى نمود

السلام علیک یا شاهزاده علی اصغر علیه السلام

عشق یعنی هیئت و سینه زنی

عشق یعنی صبح عاشورا سرت را بشکنی

گفته بودم به همه تو مدینه

قاسمم مثل اکبرمه

اگه میگی که میرم پرپر می شم

تازه مثل پسرت اکبر میشم

اگه میگی مادرم تنها میشه

تازه همدرده لیلا میشه

به مناسبت فرا رسیدن ایام سوگواری سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله علیه السلام هیئت شاهزاده علی اصغر  علیه السلام اقامه عزا می نمایید.

زمان: از شب اول ماه محرم لغایت شب سیزدهم

مکان : انتهای بیست متری جوادیه هیئت متوسلین به حضرت شاهزاده علی اصغر علیه السلام

با نوای کربلایی احسان حضرتی 

مجموعه اشعار محرم

امشب برای ما شب مستی و غم است

دنیا برای سینه زدن بهر ما کم است

یک سال منتظر به ره این چنین شبم

امشب شب هفتم مه محرم است

امشب شب شهزاده کل عالم است

روزی کل سال من امشب فراهم است

پنجه های او برای من چو دست حیدر است

چون ابوالفضل علی باب المراد عالم است

دارد او گهوارهای از دستهای خواهرش

جای لبهای رقیه بر لبان اصغرش

کاش میشد قطره آبی رسانم برلبش

من کجایم زاده ی زهرا کجا تشنه لب است

او که باشد چشمه آب فرات

کی بود لب تشنه آب فرات

کربلایی احسان حضرتی

یادتان باشد لباس مشکی ام را تا کنید

گوشه ای از قبر من این جامه را هم جا کنید

کاش من در شام تاسوعا بمیرم تا شما

خرجی ام را نذر خرج ظهر عاشورا کنید

هم کفن دارم و هم قومی که دفنم می کنند

پس فقط هنگام دفنم یاد آن آقا کنید

از صدای گریه ها و ناله های مادرم

بیشتر یاد غم صدیقه کبری (س) کنید

آه مردم ولی یک کربلا قسمت نشد

پیش مردم مایلم این نکته را حاشا کنید

در محرم سینه ها غرق ملالی دیگر است

جاری از چل چشمه دلها زلالی دیگر است

با حلولش برنخیزد جز فغان از عاشقان

طاق ابروی محرم را هلالی دیگر است

بس که لحظه لحظه هایش سرخ و عاشورایی است

سیر شیون کردنش امر محالی دیگر است

لحظه ای با لحظه هایش اشک حرمان ریختن

نیست ناممکن ولی محتاج حالی دیگر است

ماتمش اطفال را سازد چو زالان سوگوار

در غمش هر شیرخواری شیر زالی دیگر است

چند روزی با علم نی اسبها را هی کنند

کودکان را در محرم قیل و قالی دیگر است

هیچ کس چون ما نگیرد ماتم این ماه را

با محرم شیعیان را اتصالی دیگر است

تشنه یک سینه ی سیرم، مرا بسمل کنید

بال بال مرغ بسمل، بال بالی دیگر است

عزتی گرهست جز" هیهات منَ الذِله" نیست

درس عشق آموختن کسب کمالی دیگر است

کیومرث عباسی قصری

ای به شهیدان خدا پیشتاز

سینه به شمشیر بلا کرده باز

مسلم اسلامی و اسلام ناب

کوفه شب تیره و تو آفتاب

پیش قدم از شهدای حسین

کرده سر و جان به فدای حسین

حائر تو بر همه دارالامان

زائر قبر تو امام زمان

باب کرم، باب نجات همه

خانه به دوش پسر فاطمه

هم علی و فاطمه را نور عین

هم پدر پنج شهید حسین

پیش تر از لیلة میلاد تو

اشک فشان بوده نبی یاد تو

گفت ز ایثار و سر افرازی ات

بر پسر فاطمه جانبازی ات

مظهر صبر علوی، صبر تو

کوفه شرف یافته از قبر تو

عاشق حق، دل به تو بازد، به تو

یوسف زهرا به تو نازد، به تو

کوفة تو قطعه ای از کربلا

تشنه ولی تشنة صهبای لا

جد تو یار نبی از ابتدا

عم گرامی تو شیر خدا

نور دو قرص قمر فاطمه

پسر عموی پسر فاطمه

همچو ابوالفضل رخت دلفروز

مثل علی: عابد شب، شیر روز

مرغ سحر محو نماز شبت

نام حسین بن علی بر لبت

نوبت تو از شهدا پیش تر

غربت تو از همگان بیش تر

شب مه رویت قمر کوچه ها

در دل شب رهگذر کوچه ها

مرغ دلت پر زده بر دارها

روی تو بر دامن دیوارها

خسته ز دست خود و بیگانه ها

بسته به روی تو در خانه ها

کوفه چه بی عار و چه بی درد بود

پیرزنی بین همه مرد بود

ای همه قربان دو قربانی ات

دو طفل آزادة زندانی ات

جز تو که ای جان جهان تن دهد

دو طفل خود به دست دشمن دهد؟

ای رخت از خون جبین گشته رنگ

ریخته بر فرق تو باران سنگ

حیف که در دشمنی ات تاختند

بی خردان قدر تو نشناختند

حیف که شد غرقه به خون، پیکرت

گشت جدا با لب عطشان، سرت

حیف که در دل شررت ریختند

حیف که آتش به سرت ریختند

غربت تو در ملاء عام بود

خون تو جاری ز لب بام بود

از لب بام آن بدن نازنین

گشت سرازیر به روی زمین

طوعه کنار بدن پاک تو

اشک فشان بر تن صد چاک تو

فاطمه بر زخم تنت گریه کرد

بر دو گل یاسمنت گریه کرد

ای بدنت قرص مه آسمان

بسته به پای تو عدو ریسمان

رفته به هر سو بدن پاک تو

کوچه به کوچه، تن صد چاک تو

رشتة پیمان همه بگسیختند

جسم تو بر قناره آویختند

داغ تو داغ دل یک عالم است

تربت تو در بغل "میثم" است

                                                 حاج غلامرضا سازگار

امیر مه لقایی یا ابا الفضل

سخاوت را خدایی یا اباالفضل

تمام هستی ام البنینی

شه مشگل گشایی یا اباالفضل

میان اسمانی پر ستاره

قمر در نینوایی یا اباالفضل

به جمع گریه کن های حسینی

محبت می نمایی یا اباالفضل

به دستی که قلم گشته به محشر

شفیع جمع مایی یا اباالفضل

پناه حضرت ارباب بودی

علی کربلایی یا اباالفضل

بدون تو خدا داند که هیچم

تو هست شیعه هایی یا اباالفضل

                                                     جواد حیدری

وقتي كه آمدي به برم نور ديده ام

گفتم كه بازهم نكند خواب ديده ام

بابا منم شكوفه سيب سه ساله ات

حالا ببين چه سرخ و سياه و رسيده ام

خيلي ميان راه اذيت شدم ولي

رنج سفر به شوق وصالت كشيده ام

تنها به شوقت اين همه محنت كشيده ام

اينرا بدان كه بين تو و تازيانه ها

نام تو را به قيمت سيلي خريده ام

در بين اين مسير پر از غصه بارها

از آسمان ناقه چو باران چكيده ام

پايم سرم تمام تنم درد مي كند

از بس كه زجر در دل صحرا كشيده ام

كم سو شده دو چشم من از ضربه هاي او

حتي به زور صوت رسا را شنيده ام

از راه رفتنم تعجب نكن كه من

طعم بد شكستن پهلو چشيده ام

پاهاي من همه پر طاول شده ببين

خيلي به روي خار بيابان دويده ام

چادر ز عمه قرض گرفتم كه زير آن

پنهان كنم ز روي تو گوش دريده ام

بشنو تمام خواهش اين پير كودكت

من را ببر كه جان تو ديگر بريده ام

عمه كه پاسخي به سؤالم نمي دهد

آيا شبيه مادر قامت خميده ام؟

پاهاي من همه پر طاول شده ز بس

از ترس او ميان بيابان دويده ام

                           محمد بیابانی